طرح «تکالیف مهارت محور» جایگزین مناسبی برای مشق شب دانش آموزان است
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۰۱۵۲۷
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، طرح تکالیف محوری که از چندی پیش توسط مسئولین وزارت آموزش و پرورش مطرح شد و مبنی بر این بود که در هر استان کلاس های درسی که از 16 تا 25 نفر جمعیت دارند طبق بسته پیشنهادی که از قبل مشخص شده است، تکالیف مهارت محور را جایگزین مشق شب و تکالیفی که از گذشته برای دانش آموزان مرسوم بوده، گردانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همچنین طرح تکالیف مهارت محور را در راستای تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش دانست زیرا در این سند به مهارت‌هایی که برای کودکان و آموزش بهتر آن ها لازم است، اشاره شده است.
در همین راستا، برنامه درسی ملی نیز به این موضوع توجه ویژه ای شده است و یک منبع و خطی مشی مناسب برای که آموزش مهارت‌هایی چون مهارت شغلی، حفظ محیط زیست، کار گروهی، حل مسئله و تصمیم گیری است.
یکی از مهم ترین اهداف این طرح این است که دانش آموزان بتوانند از سنین پایین و دوران ابتدایی مهارت های شغلی و کاربردی بیاموزند و برای این کار لازم است ابتدا مهارت‌های پایه ای مانند مسئولیت‌پذیری، مدیریت زمان، تصمیم‌گیری و حل مسئله را فرا گیرند.
نکته مهم دیگری که در این زمینه وجود دارد، تراکم است زیرا کلاس با تراکم کمتر از ۱۶ نفر ممکن است شامل چندپایه مختلف باشد و در تراکم بالای ۲۵ نفر به علت تعداد بالا، ممکن است امکان خروجی مطلوب وجود نداشته باشد. البته انجام تکالیف در کلاس و ارائه بازخورد فعالیت‌های مهارتی جزئی از فرایند ارزیابی کیفی توصیفی است.
یکی دیگر از مزیت های این طرح می توان به این اشاره کرد که به دلیل عدم نظارت از سوی معلمان بر تکالیف در منزل دانش آموزان و همچنین تنش زا بودن این موضوع برای خانواده‌هایی است که آمادگی ندارند و ناخواسته به فرزندان خود آسیب می‌زنند.
در واقع، این برنامه مهارتی کمک می‌کند تا رویه یکسانی در تکالیفی که در مدرسه و با نظارت معلم انجام می‌شود حاکم شود، زیرا رویه بسیاری خانواده‌ها قدیمی و سنتی است. قطعا شاهد مشارکت فعال خانواده‌ها را در این امر خواهیم بود که در نهایت موجب می شود تا آموخته‌های کلاس درس از حفظیات صرف خارج شود.
رضوان حکیم زاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در خصوص طرح تکالیف مهارت محور به خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز اظهار کرد: در واقع طرح تکالیف مهارت محوری در پایه های اول تا سوم در کلاس هایی که تراکم دانش آموزی از 16 تا 25 نفر است اجرا می شود که تقریبا 28 درصد کل کلاس های موردنظر ما این شرایط را دارند و ما سعی می کنیم طی زمان این عدد را افزایش دهیم.
وی ادامه داد: البته کل کلاس های درس ما این شرایط را دارند که این طرح در آن ها اجرایی شود همچنین در بسیاری از کلاس ها خود معلمان علاقه مند هستند که تراکم کلاس ها افزایش یابد و تکالیف مهارتی و کاربردی، جایگزین تکالیف سنتی و قدیمی شود.
انتهای پیام/
283 / 167 رضوان حکیم زاده وزارت آموزش و پرورش معاون آموزش ابتدایی طرح مهارت محوری مهارت شغلی دانش آموزان مشق شب
منبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: وزارت آموزش و پرورش معاون آموزش ابتدایی مهارت شغلی دانش آموزان مشق شب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۰۱۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود
به گزارش همشهری آنلاین دست شاگردانش را می‌گیرد و راهی کوچه‌ها می‌شود تا راه و رسم مراوادات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتری‌مداری، احترام به محیط زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب می‌خوانند، تجربه کنند. برای درس جغرافیا هم راهی کوه و چشمه و غارهای اطراف شهر می‌شوند و خط به خط کتاب را از طبیعت می‌آموزند. ولدبیگی که دکترای جامعه‌شناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید می‌خواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسه‌ای را. ولدبیگی سابقه ۲۵ ساله تدریس دارد و ۱۵ سالی می‌شود که شیوه تدریسش باعث شده تا دانش‌آموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.
ساعت‌های درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا، تاریخ) اغلب برای بچه‌ها کسل‌کننده است، اما دانش‌آموزان پاوه دوست دارند شما معلم‌شان باشید. آوازه روش تدریس‌تان هم بین خانواده‌ها حسابی گل کرده‌است. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور می‌گذرد؟
از ۱۵ سال پیش پروژه آموزشی با عنوان «از سواد مدرسه‌ای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس می‌کنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچه‌ها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به عنوان مثال هفته گذشته بچه‌های روستای نوریاب در شهرستان پاوه استان کرمانشاه درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچه‌ای از نانوای قدیمی روستا نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم. دقایقی هم با دستفروش دوره‌گرد گذراندیم و درباره احترام به مشاغل نکاتی را گفتم و دست آخر هم به کتابخانه روستا سر زدیم و راه و روش به امانت گرفتن کتاب را مرور کردیم. قصدم از بیان این مثال این است که بگویم دانش‌آموزان نیازی جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالم‌تر برای خانواده‌هایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر شهروندان دارند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.
این روش تدریس در روستا راحت‌تر است یا در شهر؟
هر یک مزایای خود را دارد. در روستا که تعداد کلاس‌ها و شاگردها کمتر است، کلاس راحت‌تر اداره می‌شود. برای درس جغرافیا آسان‌تر به کوه‌ها و چشمه‌ها و غارهای اطراف می‌رسیم، اما در شهر هم موقعیت‌های دیگری برای کلاس عملی درس‌های اجتماعی داریم. دانش‌آموزان را به نهادهایی مثل هلال‌احمر، شهرداری و ثبت احوال می‌برم تا مثلا برای درس شناسنامه به خوبی بدانند در ثبت احوال چه می‌گذرد.
هزینه این رفت و آمدها چگونه است؟
در این سال‌ها تا به حال یک ریال نه از دانش‌آموزان و نه آموزش و پروش گرفتم. من و بچه‌های کلاس همه میسرها را با پای پیاده می‌رویم. دانش‌آموزان از نشستن چند ساعته بر روی نیمکت‌های سرد گریزانند. تدریس باید با روش خلاقانه باشد. دانش‌آموزان هم پژوهشگران کوچک هستند.
این‌طور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچه‌ها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب می‌پوشند. کلاس عملی ما حدود ۳ ساعت طول می‌کشد. تا به حال هم هیح حادثه‌ای رخ نداده، چون بچه‌ها این روش تدریس را دوست دارند.
در برف و سرمای استخوان‌سوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش می‌رود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت می‌کنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری تجربه خودش را با بچه‌ها سهیم شد. برای جذابیت درس تاریخ، آن را از خانواده بچه‌ها شروع می‌کنم و بعد به ایران و جهان می‌رسیم. مثلا بچه‌ها شجره‌نامه خودشان را تا ۷ جد مادری و پدری از خانواده می‌پرسند و درخت زندگی درست می‌کنند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.
ماجرای موزه مردم‌شناسی که از سوی دانش‌آموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچه‌ها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربین‌های قدیمی و هر وسیله‌ای که عمر بیش از ۵۰ سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردم‌شناسی دایر کنند. حدود ۸۰۰ قطعه جمع‌آوری شد و اسفند سال پیش موزه‌ای در مدرسه شهدای ۲۰ خرداد به مدت ۲ هفته برپا کردیم. حدود ۱۲۰۰ دانش‌آموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانش‌آموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از ۳ قرن داشت. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردم‌شناسی پاوه دایر شود. فعلا وسائل موزه هم که امانت بود به دست دانش‌آموزان بازگشته‌است.
با توجه به تحصیلات‌تان چرا معلمی را به تدریس در دانشگاه ترجیح دادید؟
ساخت جامعه بهتر در دست همین دانش‌آموزان است. شهروندانی که بتوانند سالم و متعهد زندگی کنند. برای من مهم نیست کدام شاگردم دکتر یا مهندس شده، دوست دارم شاگردانم را در هر موقعیتی به عنوان یک شهروند مفید در جامعه ببینم.
بیشتر بخوانید:
دانش‌آموزان این استان چگونه به ادامه تحصیل جذب می‌شوند؟
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان